Onze dagelijkse ervaringen worden steeds meer beïnvloed door de media, zeker die van kinderen. Tegenwoordig hebben kinderen meer online “vrienden” dan offline, besteden ze veel tijd aan het lezen en versturen van e-mails en berichten op sociale media, luisteren ze naar gedownloade muziek en worden ze geconfronteerd met rampen en revoluties in landen waar ze nog nooit zijn geweest. Dit proces, waarin een breed scala aan media steeds verder doordringt in ons dagelijks leven, wordt de mediatisering van de samenleving genoemd.

Kinderen reflecteren over de invloed die media hebben op henzelf en anderen en leren inzien hoe media de werkelijkheid kunnen vervormen. Mediaproducenten passen immers hun boodschappen aan op hun doelgroep. Televisiemakers stemmen hun programma’s af op basis van kijkcijferanalyses. Kinderen leren begrijpen hoe de keuze van doelgroep van invloed is op de vorm en inhoud van de media.

Elk medium heeft zijn eigen format, codes en conventies. Bioscoopfilms duren bijvoorbeeld anderhalf uur, hebben een meeslepende opbouw en een spannend einde, terwijl documentaires de helft korter zijn, een rustig tempo hebben en vaak verschillende sprekers aan het woord laten. Op de voorpagina’s van kranten staat altijd een vetgedrukte kop met daaronder een opvallende foto.

Door deze vergelijkingen leren kinderen dat er een relatie bestaat tussen de zender, de boodschap, de ontvanger en het gekozen medium.